روز عرفه گرامی باد.

لبیک که در دل عرفات است و منایم
لبیک که از خویش نمودند جدایم
لبیک که سر تا به قدم، محو خدایم
لبیک که امروز ندانم به کجایم

هنگامه عرفات است و نسیم رحمت الهی وزیدن گرفته تا بار دیگر دریای عفو و بخشش پروردگار، بندگان را غرق در آمرزش کند.
حجاج به ایستگاه استجابت دعا در عرفات می‌رسند و عرفه آسمانی، به پهنای جهان می‌شود تا هیچ بنده‌ای از بارش رحمت و مغفرت الهی بی‌نصیب نماند؛ فرقی نمی‌کند فاصله‌ات تا «عرفات» چند فرسنگ باشد همین که زیر چتر آسمان عطوفتش ایستاده باشی؛ یعنی رسیده‌ای!
ساعات تب‌دار خلوتی عاشقانه با معبود است برای اعترافی بی‌ریا و بخششی بی‌انتها...چرا که امروز زمان ناب خوشه‌‏چینى بندگان از درخت کرامت معرفت الهى است، مادامی که دلها راه آسمان گرفته و چشم‌ها تشنه بارش رحمت اویند...
عرفه در حقیقت روز بازگشت عارفانه به سمت معبود است، از ظلمات گمراهی  به سمت شاه‏راه هدایت و نور مطلق.
صادق آل محمد(ع) فرمودند: «هر چه می‌خواهی برای خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه ]روز دعا و درخواست است»[1]
امروز زمان تطهیر در اکسیر رحمت الهی است، تا زخم‌های کهنه روح و جانمان به التیام و شفا پیوند بخورد. گرامی می داریم نهم ذی الحجه، روز عرفه را و امیدواریم که خداوند تبارک و تعالی توفبق درک این روز عظیم را به همه ماها عنایت فرماید.